Oproep aan de manifestpartijen: het is weer tijd voor an offer they can’t refuse

Eind 2025 neemt Mary Fiers afscheid als directeur van Groen Ontwikkelfonds Brabant. Tot die tijd geeft ze in haar column af en toe een prikkelend advies over wat er volgens haar nodig is in de komende jaren.

Het kabinet is gevallen. Den Haag maakt zich op voor nieuwe verkiezingen. Dat biedt nieuwe kansen op een serieuze doorbraak voor het landelijk gebied. En misschien ook eindelijk een einde aan de stilstand? Je mag het hopen.

Dus moeten we wachten op het nieuwe Kabinet? Dat zou zomaar nog een jaar kunnen duren. Laten we vooral niet op onze handen gaan zitten. We kunnen in Brabant ook het voortouw nemen om oplossingen te vinden voor het Brabantse buitengebied. Niet afwachten maar een stap vooruitzetten. Hoe dan? De Brabantse Manifestpartijen hebben meer dan 10 jaar geleden al laten zijn hoe het kan. Voor wie het vergeten is. In 2010 besloot het Rijk fors te bezuinigen op de toenmalige Ecologische Hoofdstructuur. ZLTO en de drie grote natuurorganisaties hebben toen als reactie hierop samen met de waterschappen, Brabantse waterschappen, het Brabants Particulier Grondbezit en de Brabantse Milieufederatie een manifest gemaakt waarin ze gezamenlijk de ambitie uitspraken om het Natuurnetwerk Brabant toch in z’n geheel te realiseren en samen op zoek te gaan naar nieuwe mengvormen van natuur en landbouw. Het ondernemend Natuurnetwerk was geboren. Dat was een sterk staaltje lef en visionair leiderschap dat door de provincie Noord-Brabant werd omarmd.

Hoewel er de afgelopen jaren genoeg aanleidingen zijn geweest om ‘de boel te laten klappen’ bleef de samenwerking overeind. Maar zo energiek en eensgezind als toen is het nu niet meer. Het is tijd voor een nieuwe impuls. De val van het Kabinet is een unieke kans voor een Brabants bod: an offer thay can’t refuse. Dit keer geen bod aan de provincie zoals 10 jaar geleden, maar dit keer –samen met de provincie– een aanbod aan het Rijk. Een gezamenlijk voorstel uit Brabant, met een duidelijke en serieuze eigen ambitie (dit pakken we zelf op!) en een concrete vraag aan het Rijk (waarvoor hebben we het Rijk nodig?) zal ongetwijfeld met open armen worden ontvangen. Brabant kan hiermee hét voorbeeld worden voor de rest van Nederland.

Qua inhoud liggen alle bouwstenen op tafel. Uiteraard kan niet alles overal, maar heel veel kan wel; 50 tinten groen. Brabant heeft laten zien dat we verschillen kunnen overbruggen. Kwestie van wilskracht. Als het ergens in Nederland kan, dan is het in Brabant. Dus, kom op manifestpartijen: er is geen tijd te verliezen!